از زمانی که مصرف د.د.ت آغاز شد همیشه تلاش بر این بوده است که سموم قویتری تولید شوند چرا که حشرات براساس اصل تنازع بقاء، نژادهایی پدید آورده‌اند که در برابر مواد شیمیایی دارای مصونیت بیشتری هستند. یعنی همیشه لازم است که مواد شیمیایی جدید مرگ‌آورتر باشند.
به عبارت دیگر این جنگ شیمیایی هرگز برنده‌ای نخواهد داشت، بلکه همواره خشن‌تر می‌شود!
• از کتاب بهار خاموش اثر ریچل کارسون
موفقیت کشاورزی صنعتی در افزایش تولید مواد غذایی قابل انکار نیست، اما این موفقیت فقط از برخی جهات قابل دفاع است.
کشاورزی صنعتی—به جز مواردی نسبتاً استثنایی—منجر به فرسایش یا تحلیل رفتن خاک نیز شد و می‌شود. بنابراین از منظر مراقبت از منابع خاک، این موفقیت بی‌شباهت به این نیست که خانهٔ چوبی‌مان را با سوزاندن دیوارهای آن گرم کنیم!
درحالیکه برای تنفس خطرناک است،
آیا برای خوردن قابل اطمینان است؟
اقیانوس‌های جهان از افزایش نواحی مرده، مناطقی با سطح اکسیژن پایین، که موجب خفگی آبزیان و مرگ آنها می‌شود، رنج می‌برند.
دلیل اصلی به وجود آمدن این وضعیت، رواناب‌های حاوی کودهای شیمیایی هستند که به اقیانوس‌ها می‌ریزند.
عملیات کشاورزی ناپایدار، در حال ایجاد نواحی مرگ آور در اقیانوس‌ها و تهدید تنوع زیستی است.
با حمایت از روش ارگانیک، می‌توانیم به ادامه حیات اقیانوس‌ها کمک کنیم.
دکتر ایرج خسرونیا (رئیس هیات مدیره جامعه پزشکان متخصص داخلی ایران) :
اغلب مواد نگه دارنده و هورمون‌هایی که در محصولات کشاورزی مورد استفاده قرار می‌گیرند، سلامت بدن را به خطر می‌اندازند. این مواد با وارد شدن در دستگاه گوارش، سبب تحریک آن و بروز ورم معده و روده و بیماری‌های گوارشی در فرد می‌شوند.
این مواد شیمیایی از طریق خون نیز جذب سیستم عصبی و مغزی می‌شوند و ضمن مختل کردن عملکرد آن سبب ایجاد سرطان در فرد نیز می‌شوند.
در کشاورزی بیش از ۳۰۰ نوع ترکیب شیمیایی خطرناک نظیر آفت‌کش‌ها، علف‌کش‌ها و کودهای شیمیایی برای کنترل آفات و حشرات و حاصلخیزی خاک استفاده می‌شود که بقایای این مواد ضمن آلوده کردن آب‌های زیرزمینی و هوا، جذب گیاهان و درختان می‌شوند و بخشی از آن در محصولات کشاورزی به عنوان مثال در میوه‌ها و سبزی‌ها رسوب می‌کنند و پس از مصرف، به بدن انسان منتقل می‌شوند.
