سرآغاز
"ما بر درختان نارون سم می‌افکنیم و بهار سال بعد، از آواز سینه‌سرخ‌ها خاموش می‌شود، نه به خاطر آنکه آن را مستقیما بر سینه‌سرخ‌ها پاشیده‌ایم بلکه به این دلیل که سم به تدریج قلمرو خود را در طول زنجیره غذایی برگ نارون - کرم خاکی - سینه‌سرخ، به جلو می‌راند.
اینها مدارکی مرئی و قابل مشاهده‌اند از جهان اطراف ما، مدارکی که شبکه حیات یا مرگ را منعکس می‌کنند."
کتاب بهار خاموش - اثر جاودانه‌ی راشل لوییز کارسون
اکنون برای ما زمان انتخاب است!
ما بدان حد از آگاهی رسیده‌ایم که نتوانیم از بار مسؤولیت تاریخی‌مان در قبال خود، نسل‌های آینده و میراث طبیعی بجا مانده از میلیون‌ها سال تکامل، شانه خالی کنیم.
اکنون ما باید آگاهانه تصمیم بگیریم که آیا می‌خواهیم به مواجهه‌ی حریصانه و استثمارگرانه‌ی خود با طبیعت و منابع آن ادامه دهیم یا می‌خواهیم بینشی عاقلانه و عادلانه را در پیش بگیریم؟
بینشی که چندان هم تازگی ندارد و در روزگاری نه چندان دور در نحوه‌ی مواجهه‌ی نیاکان ما با طبیعت نهفته بوده است.
بینشی زیبا، دوراندیشانه و مبتنی بر همزیستی انسان‌ها با طبیعت که کشاورزی به شیوه‌ی ارگانیک، بخشی از آن است.
تلاش ما در این فضای رسانه‌ای بر این است که گامی در راستای بیان ارزش ها و سودمندی‌های محصولات ارگانیک و روش تولید آنها برداریم.
آرمین زاهدی
دهم اردیبهشت ۱۳۹۵
پردیس