با افزایش دما در سطح جهان و نامنظم‌تر شدن الگوهای آب و هوایی، همپوشانی میان تغییرات اقلیمی (آب و هوایی) و کشاورزی، اهمیتی کلیدی برای درک نقش کشاورزی در کاهش گرمایش جهانی یافته است. ترسیب کربن(روند انتقال کربن موجود در هوا به خاک و گیاهان)، کاهش برداشت از منایع سوخت فسیلی و استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر همگی از خصوصیات بارزی هستند که کشاورزی ارگانیک را در کاهش هدر رفت انرژی و اثرات منفی انتشار آن، پیشتاز کرده است.
با سلام به شما خوانندگان گرامی
به اطلاع می‌رسانم که وبلاگ "در راه ارگانیک" به نشانی جدید زیر منتقل شده است:
🌎 در طی ۷ ماه، منابعی را که ما انسان‌ها مصرف کرده‌ایم، بیشتر از میزانی است که زمین در کل سال می‌تواند بازتولید کند.
* این نوشتار از دکتر علی متولی زاده اردکانی (متخصص ژنتیک و زیست فناوری) است که در آبان ماه سال 1394 در سه شماره از روزنامه اطلاعات چاپ شده است.
لینک منابع در پانوشت موجود است.
بخش نخست: محصولات تراریخته؛ خوب، بد، زشت ...؟
در طول دو دهه گذشته محصولات دستکاری شده ژنتیک(تراریخته) در چند نوع ذرت، سویا، کانولا و پنبه به بازار جهانی وارد شده است که در مجموع 99 درصد مساحت زیر کشت این نوع محصولات در جهان است و تقریبا 100 درصد این محصولات دستکاری شده ژنتیک دارای ویژگی مقاومت به حشره و یا علف‌کش هستند.
در طول دو دهه گذشته فقط 10 کشور در جهان 98 درصد مساحت زیر کشت این محصولات و سه کشور آمریکا، آرژانتین و برزیل 75 درصد از کل این مساحت را درخود جای داده‌اند. محصولات دستکاری شده ژنتیک تقریبا بر روی 4 درصد از کل زمین‌های قابل کشت در جهان و با کمتر از یک درصد از کل کشاورزان جهان کشت شده است. در این دو دهه شواهد و مطالعات زیادی در زمینه اثرات محیط زیستی و سلامت محصولات کشاورزی دستکاری شده ژنتیک انجام شده است که در مجموع منجر به تصمیم 21 دولت در جهان (سوئیس، آلمان، اتریش، ژاپن، ایرلند شمالی، فرانسه، ایتالیا، روسیه، نیوزلند، لاتویا، لیتو نیا، هلند، اسکاتلند، لهستان، اسلو وانی، کروواسی، صربستان، مجارستان، یونان، بلغارستان، لوکزامبورگ،) در عدم کاشت این محصولات و بعضا استفاده محدود از این محصولات در کشورشان شده است.
