یکی از خوانندگان گرامی پیامی برای من فرستاده است که متن آن بدون هیچ تغییری به شرح زیر است:
"نیم یا شاید تمامی تبلیغات و گفته های شما مزخرف و دروغ است. سرطان بیداد می کند و شما هم راه دیگری برای دزدی به نوع دیگر و خیلی شیک از مردم بینوا یافته اید، مواد غذایی یه زعم شما سالمی که در بسته های پلاستیکی و ظروف یکبار مصرف پلاستیکی در فروشگاه های معرفی شده از طرف شما ارائه می شود، چه مفهومی دارد؟ ظروف پلاستیکی بخصوص از نوع یکبار مصرف که آخر سرطان است.
جمع کنید بساط فریب تان را، ما بیماران سرطانی را به حال خود بگذارید، بس کنید کلاشی جدیدتان را خالی کردن جیب ما بینواها را به فریبی مدرن "
اقیانوسهای جهان از افزایش نواحی مرده، مناطقی با سطح اکسیژن پایین، که موجب خفگی آبزیان و مرگ آنها میشود، رنج میبرند.
دلیل اصلی به وجود آمدن این وضعیت، روانابهای حاوی کودهای شیمیایی هستند که به اقیانوسها میریزند.
عملیات کشاورزی ناپایدار، در حال ایجاد نواحی مرگ آور در اقیانوسها و تهدید تنوع زیستی است.
با حمایت از روش ارگانیک، میتوانیم به ادامه حیات اقیانوسها کمک کنیم.
کم نیستند دوستان و آشنایانی که میپرسند:
۱. قیمت محصولات ارگانیک بیشتر از محصولات غیرارگانیک مشابه است.
چطور میشود از مردم انتظار داشت که به دنبال خریدن محصولات ارگانیک باشند؟
۲. تشخیص محصولات ارگانیک معتبر و واقعی دقت و تمرکز بیشتری لازم دارد.
چطور میشود از مردم انتظار داشت که بخاطر یک خرید ساده اینقدر انرژی بگذارند؟
۳. تعداد فروشگاههای عرضه کننده محصولات ارگانیک معتبر خیلی کم است و دسترسی به آنها آسان نیست.
چطور میشود از مردم انتظار داشت که وقت و هزینه بیشتری برای رسیدن به این فروشگاهها صرف کنند؟
دکتر ایرج خسرونیا (رئیس هیات مدیره جامعه پزشکان متخصص داخلی ایران) :
اغلب مواد نگه دارنده و هورمونهایی که در محصولات کشاورزی مورد استفاده قرار میگیرند، سلامت بدن را به خطر میاندازند. این مواد با وارد شدن در دستگاه گوارش، سبب تحریک آن و بروز ورم معده و روده و بیماریهای گوارشی در فرد میشوند.
این مواد شیمیایی از طریق خون نیز جذب سیستم عصبی و مغزی میشوند و ضمن مختل کردن عملکرد آن سبب ایجاد سرطان در فرد نیز میشوند.
در کشاورزی بیش از ۳۰۰ نوع ترکیب شیمیایی خطرناک نظیر آفتکشها، علفکشها و کودهای شیمیایی برای کنترل آفات و حشرات و حاصلخیزی خاک استفاده میشود که بقایای این مواد ضمن آلوده کردن آبهای زیرزمینی و هوا، جذب گیاهان و درختان میشوند و بخشی از آن در محصولات کشاورزی به عنوان مثال در میوهها و سبزیها رسوب میکنند و پس از مصرف، به بدن انسان منتقل میشوند.